ναι. κάτι.

στράβωσαν κάτι
λαμαρίνες προχθές στη γειτονία
και βγήκαν από μέσα κάτι
γάτες,
με πονηρό βλέμμα γάτες,
και κάτι
νιαούρισαν στ' ανθρώπινα
και κάτι
είπαν και γέλασαν.

Ο τρόπος της,
που συνήθως ήταν σαν απότομος τεράστιος γκρεμός,
σε καύλωνε.

Οι γάτες μπάνισαν κάτι
πουλιά,
κατάμαυρα πουλιά,
και κατέστρωσαν κάτι
σαν σχέδιο
για να τα φάνε.

Ο τρόπος της,
που συνήθως ήταν σαν σκέτος, βαρύς καφές,
βούλιαζε σε κάτι
που μοιάζει με ζεστή σοκολάτα.

Τα πουλιά κάτι
κατάλαβαν-
πάντα καταλαβαίνουν κάτι τα πουλιά-
και ζήτησαν από τις γάτες
να τους υποσχεθούν
κάτι.

"Αν είναι να με φας,
τουλάχιστον να το γουστάρεις",
τους είπαν στα γατίσια.

Ο τρόπος της,
ήταν σαν κάτι τέτοιο.

Αν θες να ζήσεις.

Νομίζεις ότι
θα σε σώσουν
το Αίμα και το σίδερο.
Το ζήτημα όμως είναι
το ατσάλι.
Κάθε άλλη προσπάθεια,
κι αν είναι γεμάτη ειλικρίνεια ακόμα,
πάει χαμένη.
Ο εχθρός δεν είναι μόνο
προ των πυλών.
Είναι και έτοιμος,
οργανωμένος και συμπαγής,
διψάει για αίμα
και δεν πρόκειται να
λυπηθεί
κανένα παιδί
όσο μεγάλα κι αν είναι τα
μάτια του.

Γι' αυτό σου λέω.
Ο δρόμος που πάει
στο μέλλον
είναι μονόδρομος.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη
αναγκαιότητα
απ' αυτή.

Ατσάλι ή θάνατος.