Είδα ένα ντοκιμαντέρ σήμερα, στην κρατική τηλεόραση νομίζω, που δυο έντομα κάνανε σεξ.
Το αρσενικό είχε καβαλήσει το θηλυκό και του δίνανε να καταλάβει. Αναρωτήθηκα αν το απολάμβαναν.
Έδειχναν να το ευχαριστιούνται πάντως.
Έκλεισα την τηλεόραση, έκανα μπάνιο, έφαγα, ήπια μια μπίρα, αλλά τα δυο έντομα συνέχιζαν να είναι στο μυαλό μου.
Γαμημένοι μικροί εγκέφαλοι- ή και καθόλου εγκέφαλοι, δεν είμαι σίγουρος- που δεν έχουν άλλες σκοτούρες.
Κι εμείς εδώ να ερωτευόμαστε και να γράφουμε στίχους, να τρώμε και να ζωγραφίζουμε πίνακες, να απογοητευόμαστε που δεν έχουμε την τέλεια ζωή και να βγάζουμε φωτογραφίες.
Ανάθεμα με αν έστω κι ένας από μας ξέρει τι θέλει να πετύχει. Ίσως να κάνει τη ζωή του πιο υποφερτή, ίσως να την αλλάξει εντελώς, ίσως να βρει το ΝΟΗΜΑ.
Σκατούλες. Μόνο αυτό μένει στο τέλος.
Σάββατο, 19 του Νοέμβρη 2011, 1:56 π.μ
Είμαι ο Χένρυ και είμαι καλά.
...
Ουπς, δεν είμαι ο Χένρυ...Σκατα!
Τώρα πρέπει να το ξαναπιάσω όλο πάλι από την αρχή....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου