Δεκαοχτάλογος

1. Ο Θεός μας μισεί όλους. Βάσει σταστιστικών στοιχείων δηλαδή...
2. Καμιά πόλη δεν θα γίνει σπίτι μας. Δεν μας αρέσουν οι άλλοι άνθρωποι. Εδώ που τα λέμε, είναι κουραστικοί...
3. Η αμφισεξουαλικότητα κρύβει παγίδες. Τουλάχιστον έτσι λένε...Για πολλούς βέβαια είναι ευχή.
4. Ο συνοστισμός στα λεωφορεία μας προκαλεί θυμό. Κι όμως συνεχίζουμε να συνοστιζόμαστε...
5. Μεγαλώνουμε συνέχεια μέχρι που να μεγαλώσουμε αρκετά και να καταλάβουμε πως μεγαλώσαμε.
6. Το μεγαλύτερο μέρος των ονείρων που περιγράφουμε πως είδαμε στον ύπνο μας το φτιάχνουμε όταν ξυπνάμε. Ποιος μπορεί να αποδείξει ότι δεν είναι έτσι;...
7. Τα όνειρα του καλοκαιριού τα βλέπει ο χειμώνας και γελά.
8. Πίνουμε γιατί οι πόλεις που φτιάξαμε είναι για τον πούτσο. Κανείς δεν παραδέχεται ότι φταίει όπως κανείς δεν θέλει να είναι ο μόνος που μένει νηφάλιος. Ύστερα θα πρέπει να κουβαλήσει τους άλλους σπίτι...
9. Ο εγωισμός και η επανάσταση είναι τα μόνα πράγματα για τα οποία μπορεί να είναι σίγουρος κανείς. Αυτοαναιρούνται κι αυτό αποδεικνύει την ορθότητα του συλλογισμού.
10. Πιστεύουμε ότι ξέρουμε τι θέλουμε να κάνουμε στη ζωή μας γιατί βλέπουμε ταινίες. Το τι έκαναν οι άνθρωποι πριν εφευρεθεί ο κινηματογράφος είναι ένα απ' τα μυστήρια του σύμπαντος.
11. Μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις. Μια πράξη όχι.
12. Χρειαζόμαστε τους ανθρώπους γιατί θέλουμε να αποδείξουμε στον εαυτό μας ότι υπάρχουν και χειρότερα.
13. Όταν το αποδείξουμε και σιγουρευτούμε, μπορούμε να αγαπήσουμε.
14. Το μελόδραμα αρέσει σε όλους. 
15. Όταν μπορούμε να πούμε ψέμματα, λέμε.
16. Ο μεταμοντερνισμός είναι ένας τρόπος να δικαιολογήσουμε τον εαυτό μας.
17. Όσοι κατηγορούν με μανία τους άλλους για σεξισμο, είναι (στην πλειοψηφία τους) σεξιστές.
18. Η λογοκρισία είναι δικαίωμα.