_κάθε καινούρια αρχή είναι και πιο κοντά στο τέλος .

24.4.12

Υπέρ

Σε μια καπνισμένη καπνοβιομηχανία οι
εργάτες συζητάνε χαμηλόφωνα μεταξύ τους κι
ακούς γλώσσες περίεργες, σε τονικότητες που
αναπαριστούν μια θολή ταξική αλληλεγγύη. Κάποιος
λέει πως φοβάται τις μέλισσες, γιατί λέει δεν τον
τσίμπησε ποτέ καμία, κι έτσι δεν ξέρει αν είναι αλλεργικός,
και γιατί να το ανακαλύψει τώρα; Είναι διαφημιστικό
αρχέτυπο αυτός, αλλά μετά από μια μακρά πορεία στα πέριξ
της οργάνωσης, κατάλαβε κι αποδέχτηκε τον εαυτό του όπως ήταν.
Αν και ο Κάρολος δεν το είπε ποτέ, ο τύπος αυτός θεώρησε
σωστό πως το σημαντικό ήταν να πιστέψει στις δυνάμεις
του, κι ας μην πίστευε στο προϊόν που αντιπροσώπευε
με την ύπαρξη του. Δεν θα ξεχώριζε ποτέ
και θα τον βασάνιζε πάντα ο έρωτας που του είχε φύγει
μέσα από τα χέρια, θα έκλαιγε μερικά βράδια κι
ίσως να έπινε και κάνα ποτηράκι παραπάνω όταν
η στιγμή θα ήταν δύσκολη, αλλά έτσι ήταν ο χαρακτήρας
του. Στο κάτω- κάτω τη δύναμη την είχε και το
ήξερε. Αύριο στην συνέλευση θα ψήφιζε υπέρ. Απεργία .

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου