Πριν το τέλος. Αγρυπνία. Παραμύθι

Μείναν ξύπνιες οι γριές
με τα πεσμένα βυζιά
να ξενυχτήσουν το ψόφιο τομάρι
του κόσμου
κι απ' τα μεγάφωνα ακούγονται
όλη τη νύχτα κραυγές,
γιατί δε βρήκαν μουσική
που να ταιριάζει καλύτερα
στο τέλος.
Αχρείαστα
βαφτίσαν τα παιδιά οι γονείς,
όλα το ίδιο όνομα,
και τα ξεγέλασαν αγοράζοντας τους
ψεύτικα πλαστικά πιστόλια,
από φόβο μήπως την τελευταία στιγμή
πραγματικά θελήσουν να τους σκοτώσουν.
Όλα τα συστήματα κατέρρευσαν,
όλη αυτή η εξελιγμένη τεχνολογία,
κι έτσι δεν ξέρω αν προσπάθησες
να επικοινωνήσεις μαζί μου.
Αλλά μιας και είναι ώρα που τα παραμύθια
οργιάζουν,
θα φτιάξω κι εγώ το δικό μου
και θα 'χει σφαγές και αίματα
γιατί σιχάθηκα τα δικά σας,
γιατί αυτό το τέλος
δεν είναι ηλιοβασίλεμα σε μενεξεδί ουρανό.
Αυτό το τέλος
είναι βγαλμένα σωθικά, πεταμένα στο πάτωμα
πριν ακόμα ξημερώσει.